this quote popped up after complete the previous post… soooo true!
The scariest moment is always just before you start. – Stephen King
ปีนี้ทำไมรู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วเหลือเกิน เผลอแป๊ปเดียวก็สองเดือนกว่าจะสามเดือนแล้ว รู้สึกเหมือนว่าไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย แผนว่าอยากเรียนทำขนม อยากเรียนเย็บผ้า ฝึกภาษาญี่ปุ่น มีสติกับทุกๆวัน ฝึกเทคนิคการลงทุน สรุปสุดท้ายไม่ได้ทำอะไรเลย
ถ้าไม่เริ่มก้าวมันก็ไม่มีความคืบหน้า ต้องทำอะไรซักอย่างแล้ว หลังจาก Black Belt จบแล้วมาว่ากัน 🙂
Posted in เรื่อยเปื่อย | Leave a Comment »
I don’t know what reminded me about this blog. I just got back and read all the blog posts I had done during 2005-2006. I spent almost 3 hours to finish the reading, all of them were my good experience which I forgot it somehow, sometime. After finish reading, I just feel like I would like to keep all the good memory alive. So, in the next 5 years I still can refresh my old lousy memory again about how wonderful, how sad or how bad my life used to be. I couldn’t even finish my whole SVL and other trips especially my 1 precious year in Japan. Well, I will try! even i dont have much faith in myself but I’m gonna try… 🙂
Posted in เรื่อยเปื่อย | Leave a Comment »
Dear Readers (if I have any),
I’d like to make official announcement that I’ll move my blog from this lovely space to new place.
All posted in this space will eventually move to new one. The progress might be slow but I’ll make sure all posts and comments will follow to new one.
Thanks for your reading 🙂
Have a nice day 
Stay tuned!
Tookta
Posted in เรื่อยเปื่อย | Leave a Comment »
BOOK SAID:
"ความมืด" บางครั้งก็น่ากลัว แต่บางครั้งก็ให้ "คุณค่า" บางอย่างกับชีวิต
คุณค่าแห่งความมืด ทำให้เราอยู่กับปัจจุบันและอนาคตที่ไม่ยาวไกลนัก
ทำให้เรามองเห็นในสิ่งที่ไม่เคยเห็น
และวันใดที่เราสามารถผ่านห้วงเวลาที่มืดมิดไปได้
เราจะค้นพบสัจธรรมข้อหนึ่งว่าเมื่อความมืดมาเยือน อีกพักหนึ่ง…
…แสงสว่างก็จะตามมา
จากหนังสือ ชีวิตไม่ยากถ้าตั้งโจทย์ง่าย (ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ ๖) ตอน ในความมืด ผู้เขียนหนุ่มเมืองจันท์
I SAID:
สำหรับเราความมืดทำให้เราจินตนาการไปต่างๆนาๆ
และตัวจินตนาการนี่แหละที่นำมาซึ่งความกลัว
ถ้าเราอยู่กับปัจจุบันขณะ ก็จะไม่มีจิตนาการ แล้วก็จะปราศจากความกลัว
Posted in เก็บได้ตามรายทาง | Leave a Comment »
Same as Japan Story, I couldnt finish writing these story while I was in US. Too lazy to do that (>o<)
Monday, December 11, 2006
Finally SF!
Finally, after 2 months passed, I had a chance to visit San Francisco, especially here "Golden Gate Bridge". I really want to visit Golden Gate because this is the place that mum and dad came for their honeymoon. Luckily! weather was so nice today, not much fog but always windy and cold. We could clearly see the view around Golden Gate. Not only golden gate, we also went to the famous "Pier39" and "Fisherman’s Wharf ". But due to limit of time, we couldn’t make to Lombard Street’s famed twists. Too bad….
Posted in What'z up WestCoast | Leave a Comment »
Interested webpage for someone who is interested in Japan. http://www3.tky.3web.ne.jp/~edjacob/saq.html
I once wondered about this question, I found answer here. ^^*
Q. How do the JR and Subway workers get home at night after the last train has left?
A. They don’t! They sleep in horrible little dormitories at the station.
A. They don’t! They sleep in horrible little dormitories at the station.
Enjoys!!
Posted in เก็บได้ตามรายทาง | 2 Comments »
Finally, I can go home now after several weeks of waiting.
I took total 6 days off, until next Monday yeah yeah =)
There are too much of problem lately.
I have a little hope that going home this time will help me clear up my mind and ready to move on. 頑張る！！！
Posted in เรื่อยเปื่อย | Leave a Comment »
My new fav song called "Flavor of Life" by Utada Hikaru, theme song from 花より男子2
Lyric is credited to http://sawadashin.vox.com/library/post/flavor-of-life-ending-theme-song-for-hyd2-1.html
Video is credited to http://www.youtube.com/watch?v=7S2Ga3mUPnc
FLAVOR OF LIFE
ROMAJI
♪"arigatou" to kimi ni iwareru to nandaka setsunai
"sayounara" no ato mo tokenu mahou awaku hodo nigai
The flavour of life. The flavour of life.♪
"sayounara" no ato mo tokenu mahou awaku hodo nigai
The flavour of life. The flavour of life.♪
tomodachi demo koibito demo nai chuukan chiten de
shuukaku no hi wo yume miteru aoi FURUUTSU
ato ippo ga fumidasenai sei de
jirettai no nanno tte Baby
♪ repeat ♪
amai dake no sasoi monku ajike no nai TOOKU
sonna mono ni ha kyoumi wo sosoranai
omoidoori ni ikanai toki datte
jinsei, suteta mon ja nai tte
"doushita no?" to kyuu ni kikareru to, "uun, nandemonai"
"sayounara" no ato ni kieru egao watashi rashikunai
shinjitai to negaeba negau hodo nandaka setsunai
"aishiteru yo" yori mo "daisuki" no hou ga kimi rashii’n ja nai?
The flavour of life
wasurekakete ita hito no kaori wo totsuzen omoidasu koro
furitsumoru yuki no shirosa wo motto sunao ni yorokobitai yo
DAIYAMONDO yori mo yawarakute atataka na mirai
te ni shitai yo. kagiri aru jikan wo kimi to sugoshitai.
♪ repeat ♪
TRANSLATION
♪When you say "Thank you" to me, it somehow makes me feel a bit pained.
And after you say "Goodbye," that magic that I couldn’t escape from is just a fleeting bitterness,
This is the flavour of life. The flavour of life.♪
I dreamt of a harvest day, and picking unripened fruit
In the space between "not quite lovers" and "not quite friends."
And because I couldn’t take that one last step forward,
You tell me it’s frustrating, baby.
♪ repeat ♪
Sweet empty invitations and dry, flavourless talk –
These sort of things won’t ever interest me.
And when things don’t go the way you wanted,
You don’t just throw your life away.
When you suddenly ask me, "What’s wrong?" I just say, "No, it’s nothing."
And the way my smile disappears after you say "Goodbye," it isn’t like me at all.
Somehow the more I want to believe in you, the more painful it becomes.
Rather than declaring "I am in love with you," wouldn’t a simple "I love you" be more like you, after all?
The flavour of life.
The unexpected scent of the person I’d just started to forget, it brings to mind that time…
I want to honestly be happy, more honest than the pure white of piled snow.
I don’t want diamonds. I’d rather have a softer, warmer future.
I’d rather spend as much time as I can with you.
♪ repeat ♪
Posted in Music | Leave a Comment »
14 Jan 2007
ในที่สุดก็ได้ไปเหยียบ UC Berkeley หลังจากที่ได้ไปเยือน Stanford ยามค่ำคืนมาแล้ว ต้องขอขอบคุณพี่เอ๊ะ และคุณ Shong ที่ทำหน้่าที่ไกด์สำหรับทริปนี้
เริ่มเดินจาก Sather Gate เดินวนจนรอบ ขอย้ำว่าเดินเป็นวงกลม รอบใหญ่มากกกก เหนื่อยๆสุด เกือบครบรอบของแผนที่ข้างล่าง เอาแผนที่มาแปะให้ดูจะได้รู้ว่ารอบใหญ่จริงๆนะเออ ได้เดินทะลุ HAAS แถมแอบแว้บเข้าไปในตึกด้วย แต่น่าเสียดายว่าช่วงที่ไปยังเป็นช่วงปิดเทอมตึกของคณะ Mining ปิด เ้ค้าว่ากันว่าเป็นตึกที่ข้างในสวยมากก แล้วก็ได้แวะไป Cory ตึกของ EE มีชื่ออาจารย์เอกชัยที่ Hall of Frame จริงๆด้วยนะเพื่อนๆ น่าเสียดายถ่ายรูปมาไม่ติดอะ มีชื่อเป็นคนแรกด้วยแต่จำไม่ได้แล้วว่าเป็นรางวัลอะไร แต่กว่าจะหาชื่ออาจารย์เจอก็ทำเอาเหนื่อยเหมือนกันเพราะมันมีหลายรางวัลเหลือเกิน ไปดูซากไดโนเสาร์ด้วย แต่จำชื่อตึกไม่ได้แล้วอ่ะ เยอะจัด แล้วก็ไปขึ้นหอนาฬิกา สูงดี เห็นวิวรอบๆ เห็น Golden Gate อยู่ลิบๆ อากาศดีๆ ชองเล่าให้ฟังว่าตอนช่วงฮาโลวีนมีคนทะลึ่งเอาถุงมือมิกกี้เมาส์ไปใส่ที่เข็มนาฬิกาด้วยอ่ะ ไม่รู้ว่าทำได้ไงเหมือนกัน เพราะแถวนั้นเค้ามีเหล็กดัดสูงปู๊ดขวางเอาไว้ ไอ้เรื่องเหล็กดัดเนี่ยชองบอกว่าเค้าพึ่งเอามาแปะให้เกือบครบทุกตึก เพราะกลัวว่านักศึกษาจะมาโดดตึก เห็นว่ามีเกือบทุกปี สงสัยเพราะเครียดเกินไป เห้อ -"- แล้วก็ขี้นรถไปดูพระอาทิตย์ตกที่ Rose Garden ที่ไม่ค่อยมีดอกไม้แล้ว หนาวเกิน ถ้ามาหน้าร้อนน่าจะดีกว่านี่นาาา ในที่สุดก้ได้มาสมใจอยาก เป็นที่เที่ยวที่สุดท้ายก่อนกลับเมืองไทยที่รัก เย้ เย 
Posted in What'z up WestCoast | Leave a Comment »
Another Passerby Story 